Bedřich (1824-84)
kompozytor czeski; debiutował jako pianista, 1848 zał. własną szkołę muz. w Pradze; 1856-61 kapelmistrz w Göteborgu, 1866-74 dyr. muzyczny Teatru Nar. w Pradze; postępująca głuchota uniemożliwiła mu dalszą pracę; pod koniec życia ciężko zachorował psychicznie; znany jako twórca poematów symfonicznych, wykazujących wpływ Liszta (cykl Moja ojczyzna, Ryszard III, Obóz Wallensteina, Haakon Jarl); wpływ wagnerowski zaznaczył się w operach (Brandenburczycy w Czechach, Sprzedana narzeczona - najbardziej znana opera komiczna, Dalibor, Dwie wdowy, Tajemnica, Libusza, Czarcia ściana), w których obficie korzystał z folkloru czeskiego i słowackiego; w ostatniej fazie twórczości powstały kompozycje kameralne (m.in. Trio fortepianowe g-moll, dwa kwartety smyczkowe); liczne utwory fortepianowe o neoromantycznej stylistyce, pieśni, utwory chóralne.
DVORÁK Antonín, POLKA
- SMETANA, Augustin (1814-51)
- POEMAT SYMFONICZNY, swobodna forma muzyczna,...
- muzyka narodowa, mimo iż muzyka ma wartość...