OLEJNA TECHNIKA

olej

w malarstwie technika polegająca na posługiwaniu się farbami olejnymi, w których barwniki rozprowadzone są w oleju lnianym (rzadziej makowym lub innym); obrazy wykonuje się na podłożu (drewnianym, płótnie, blasze, płycie pilśniowej, rzadziej kartonie lub papierze) pokrytym zaprawą; farby nakłada się pędzlami lub szpachlami od razu na zaprawie (technika ) lub na podmalówce z farb szybko schnących; t.o. była prawdopodobnie znana już w starożytności; rozpowszechniła się w XV w. w Niderlandach, udoskonalili ją bracia Jan i Hubert van Eyckowie; od XIX w. podejmowano w t.o. różne eksperymenty (np. dodając do farb rozmaite składniki, łącząc t.o. z innymi technikami malarskimi, reliefem, itp.); t.o. daje duże możliwości różnicowania powierzchni malowidła (tzw. faktury), uzyskiwania większej głębi i bogactwa tonów.

ALLA PRIMA, DELACROIX Eugne, ANTONELLO DA MESSINA, JONGKIND

• OLEODRUK, reprodukcja wykonana...
• portret trumienny, 1) portret zmarłego...
• WERNIKS, przezroczysta substancja...