(1798-1863)
malarz francuski, najwybitniejszy reprezentant romantyzmu. Znaczny wpływ na jego twórczość wywarło malarstwo flamandzkie (P.P. Rubens) i weneckie (Veronese, Tycjan), znajomość z J.A. Grosem i Th. Géricault; tematy czerpał z dzieł lit. światowej (Dante, Szekspir, Goethe, Byron, W. Scott). Choć do późnych lat ostro krytykowany przez wielu krytyków i artystów (m.in. Ingresa), przez innych był od początku ceniony. Uznanie zyskał już w wieku 22 lat, wystawiając obraz Barka Dantego, następnym sukcesem była Rzeź na Chios. W kolejnych pracach coraz bardziej rozjaśniał i wzbogacał paletę barw, potęgował napięcie dramatyczne, wprowadzał silne efekty światłocienia. Decydujące znaczenie miały podróże do płn. Afryki (Maroko, Algieria), które silnie oddziałały na jego wyobraźnię i przyczyniły się do jeszcze większej intesywności barw i światła w obrazach (Wesele żydowskie w Maroku, Kobiety algierskie, Arab siodłający konia, Arabski jeździec napadnięty przez lwa). Podejmował tematy historyczne, w przedstawianiu których łamał wszelkie obowiązujące normy estetyczne i szukał nowych rozwiązań formalnych (Bitwa pod Poitiers, Śmierć Sardanapala, Wolność wiodąca lud na barykady), zawierając w nich zasadnicze elementy programu romantyzmu. Malował także portrety (Autoportret, Portret Chopina, Portret G. Sand), pejzaże (Wybrzeże berberyjskie); oprócz obrazów olejnych tworzył akwarele, rysunki, litografie (m.in. ilustracje do Fausta i Hamleta), malowidła ścienne (w pałacach Burbońskim i Luksemburskim oraz w kościele St-Sulpice w Paryżu). Działał jako krytyk i teoretyk sztuki; dużą wartość literacką i poznawczą mają jego Dzienniki (prowadzone od 1822).
SCHEFFER, DALOU Jules, SARDANAPAL, TOURS, HISTORYCZNE MALARSTWO, FANTIN-LATOUR Henri Théodore, CÉZANNE Paul, SAND, FRANCUSKA SZTUKA, PRE LACHAISE
- Delacroix Eugne, (1798-1863)
- Delacroix Eugne, (1798-1863)
- Baudelaire Charles, (1821-67)