hol. Nederlanden, franc. Pays Bas
historyczna nazwa nizinnych terenów u ujścia Renu, Mozy i Skaldy, z upływem czasu rozciągnięta także na Ardeny i sąsiednie wyżyny (obecnie Belgia, Holandia, Luksemburg); tereny N. zasiedliły ludy romańsko-germańskie; w okresie średniowiecza powstały tu liczne księstwa i hrabstwa; część z nich weszła w skład Francji (Flandria), inne zostały przyłączone do cesarstwa niem. (m. in. Brabancja, Hainaut, Lige, Holandia, Luksemburg, Geldria); XIV-XV w. zjednoczenie N. pod rządami książąt burgundzkich; od 1477 pod panowaniem Habsburgów; po antyhabsburskich powstaniach 1581 płn. część N. uzyskała niezależność tworząc Republikę Zjednoczonych Prowincji N. (potocznie zw. Holandią); obszary płd., należące do Hiszpanii, zostały 1713 przejęte przez Austrię, a po rewolucji francuskiej przyłączone do Francji; 1815 utworzono Królestwo Zjednoczonych N., od którego 1830 odłączyła się część płd. (jako Królestwo Belgii), a 1890 całkowicie usamodzielniło się Księstwo Luksemburg; po II woj. świat. następuje ponowna tendencja do zacieśnienia związków pomiędzy Belgią, Holandią i Luksemburgiem; N. to obecnie nazwa własna Królestwa Holandii.
- NOWE NIDERLANDY, holenderska w Ameryce...
- regent, 1. osoba lub osoby sprawujące...
- STANY GENERALNE, zgromadzenie przedstawicieli...