(lit. )
gatunek literacki obejmujący utwory ośmieszające i krytykujące negatywne aspekty życia, wady ludzkie; służy celom ideowym i dydaktycznym; za wybitnych twórców s. uważa się Lucyliusza, Horacego, Juwenalisa, a w czasach nowożytnych N. Boileau, A. Pope'a i J. Drydena, w literaturze pol. s. uprawiali m.in. K. Opaliński, A. Naruszewicz, I. Krasicki.
KARYKATURA, DYDAKTYZM, , LUCYLIUSZ, KAANI, KRATINOS, JEAN PAUL