Quintus Horatius Flaccus (65-8 p.n.e.)
jeden z najw. liryków rzym.; syn wyzwoleńca, związany z Mecenasem; początkowo wzorował się na twórczości Lucyliusza i Menipposa z Gadary (Satyry, Epody - wyśmiewa w nich m.in. lichwiarzy, krytyków, lichych poetów oraz wady ludzkie), później znalazł się pod wpływem Safony, Alkajosa i Anakreonta, tworząc uznawane za jego najw. dzieło Pieśni; autor Pieśni stulecia, powstałej 17 p.n.e. na rozpoczęcie nowego wieku; twórca Listów będących zbiorem gawęd i rozpraw na tematy filoz.-lit.; jest wśród nich Sztuka poetycka (zw. też listem Do Pizonów), traktująca o poezji dramatycznej i stanowiąca do pocz. XIX w. podstawę poetyki europejskiej.
LIST POETYCKI, LUCYLIUSZ, EPIKUREIZM, ŚPIEW, LEÓN, POETYKA, OKTAWIAN AUGUST, FALERNO, TRETER, SATYRA