ceramiczne wyroby porowate, służące do wykonywania ścian zewn. lub okładzin pieców i trzonów kuchennych; na powierzchni licowej wykańczane warstwą szkliwa, gładkie lub zdobione ornamentami albo malowane; wytwarzane z glin ogniotrwałych, o dużej zawartości węglanu wapnia lub z domieszką szamotu. K. pojawiły się w XIII w. gł. w krajach płn. i środk. Europy w miarę stosowania pieców do ogrzewania pomieszczeń; szczególnie ozdobne formy nadawano im w renesansie i baroku.
- kafel, 1. „ocena niedostateczna;...
- KAFEL, Mieczysław (1912-71)...
- TELECHAŃSKIE WYROBY FAJANSOWE, naczynia użytkowe i...