sztuka rozwijająca się pomiędzy II w. p.n.e. a przełomem VI i VII w. n.e. na terenach płn.-zach. Pakistanu i wsch. Afganistanu; łączyła elementy kultury buddyjskiej z wpływami kultury hellenistyczno-rzymskiej oraz indyjskiej i irańskiej. Najw. okres rozkwitu w 1. poł. III w. Uważa się, że w kręgu sz.G. powstały pierwsze figuralne wyobrażenia Buddy (ok. II w.). Gł. ośrodki: Peszawar, Taksila, Hadda (V w.), Bamijan (wielki zespół sakralny wykuty w skale z dwoma słynnymi, gigantycznymi posągami Buddy, IV-VI w., z malowidłami ściennymi o cechach irańskich, indyjskich i środkowoazjatyckich). Sz.G. wpłynęła na rozwój sztuki indyjskiej klasycznego okresu (IV-VI w.), a także na rozprzestrzenianie się form sztuki buddyjskiej w Azji Środk. oraz w Chinach i Japonii.
- GANDHARA, prowincja w staroż.(...)
- INDYJSKA SZTUKA, początki sięgają III...
- PESZAWAR, Peśawar, ang. Peshawar...