niewielkie (wys. 5-30 cm) statuetki z terakoty przedstawiające dziewczęta i kobiety; wytwarzane masowo w Tanagrze (Beocja, Grecja) ok. 320-200 p.n.e., później także w Azji Mniejszej, płn. Afryce (Aleksandria, Cyrenajka), płd. Italii (Apulia, Kampania) lub importowane tam z Tanagry; odznaczały się doskonałą kompozycją, wdziękiem: młode kobiety w pięknych strojach trzymały w ręce wachlarz, parasolkę, kwiat lub ptaszka, grały w piłkę, w kości, tańczyły itp.; figurki odciskano w formach i po wypaleniu malowano temperą; w czasach nowożytnych, zwł. w XIX w. b. popularne wśród kolekcjonerów (stąd wiele falsyfikatów); największe kolekcje t.f. znajdują się w British Museum, Luwrze i Ermitażu.