Ludwik, właśc. L. Napoleon Karol Sosnowski (1855-1954)
wybitny aktor teatralny i reżyser; od debiutu 1876 grał w Krakowie, 1900-05 we Lwowie; 1905-13 ponownie w Krakowie (także jako dyr. i reżyser Teatru Miejskiego), następnie w Warszawie, m.in. dyr. Teatru Nar. (1931/32, 1932-34, 1936-38), po 1925 liczne gościnne występy w teatrach całego kraju; podczas II woj. świat. w Warszawie (współpraca z tajnym zespołem teatralnym J. Zabłockiej); od 1945 do końca życia w Krakowie, gdzie zagrał w kilku przedstawieniach, pokazywanych w ponad 40 miastach kraju; ostatnią rolą był Dyndalski w Zemście A. Fredry. Był aktorem wszechstronnym, budującym postaci ze zmysłem malarskim - dbałością o szczegół, rekwizyt, znakomitą charakteryzacją itd.; w trakcie niezwykle długiej kariery stworzył swoisty kanon legendarnych, wielokrotnie powtarzanych ról w sztukach A. Fredry (Łatka w Dożywociu, Pan Jowialski, Dyndalski), Moliera (Harpagon w Skąpcu), M. Bałuckiego (Ciaputkiewicz w Grubych rybach), S. Wyspiańskiego (Stary Wiarus w Warszawiance), dramatach A. Nowaczyńskiego (Car Dymitr, Fryderyk II) i K.H. Rostworowskiego (Judasz), Szekspira (Chudogęba w Wieczorze Trzech Króli); przed II woj. świat. wystąpił też w kilku filmach fabularnych; 1950 laureat nagrody państwowej I stopnia, 1954 - doktorat h.c. UJ; Wspomnienia (1855-1954), spisane na podstawie rozmów przez A. Woycickiego.
POLSKA. TEATR. SZKOŁA KRAKOWSKA, SOLSKA, SKAŁKA, PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA TEATRALNA IM. L. SOLSKIEGO, SOSNOWSKI, TEATR IM. JULIUSZA SŁOWACKIEGO w Krakowie, TEATR NARODOWY w Warszawie
- SOLSKI, Stanisław (1622-1701)...
- SOLSKI, Wacław, właśc. W.(...)
- Solski Ludwik, (1855-1954)