Arnold, właśc. A. Schiffmann (1882-1967)
dyrektor teatru, reżyser; 1906 zał. teatrzyk Figliki w Krakowie, 1908 - kabaret Momus w Warszawie; w ciągu 3 lat doprowadził do wybudowania i otwarcia (I. 1913) Teatru Polskiego w Warszawie, dysponującego wówczas najnowocześniej wyposażonym budynkiem w kraju; teatr ten był jedynym rozwiniętym (z powodzeniem) na taką skalę prywatnym przedsiębiorstwem teatralnym w Europie; wszystkie dramaty (w pierwszym roku - 20 premier) miały własne dekoracje, projektowane gł. przez W. Drabika i K. Frycza; Sz. zgromadził znakomity zespół aktorski, organizowany równocześnie z budową gmachu; 1919 Sz. był współzał. Związku Dyrektorów Teatrów Pol., 1925 - Pol. Inst. Teatrologicznego; 1918-19 i 1928-31 wydawca i współred. pisma ; 1937 organizator i do 1938 dyr. Baletu Polskiego (zw. Polskim Baletem Reprezentacyjnym); podczas wojny ukrywał się, m.in. reżyserując w Teatrze Domowym w Pławowicach fragmenty Balladyny J. Słowackiego; 1945 kierował odbudową Teatru Polskiego (jego dyr. 1945-49 i 1955-57, następnie dyr. honorowy), 1950-65 dyr. przedsiębiorstwa "Teatr Wielki Opery i Baletu w Budowie"; autor licznych artykułów, tekstów polemicznych itp.; wybór: 55 lat w teatrze, wspomnienia: Moja tułaczka wojenna, Labirynt teatru.
TEATR POLSKI w Warszawie, SCHIFFMANN
- MOMUS, (kult. 2)
- TEATR POLSKI w Warszawie, zbudowany 1912 z inicjatywy...
- POLSKA. TEATR. NA PRZEŁOMIE WIEKÓW, wpływy dawały się...