(1881-1933)
scenograf, malarz; od 1901 w Krakowie (Teatr Ludowy) i Lwowie; od 1911 przede wszystkim w Warszawie (od 1913 Teatr Polski, od 1921 Teatry Miejskie), a także w teatrach pol. w Moskwie i Kijowie (1916-18); prof. ASP w Warszawie; współtwórca nowoczesnej scenografii pol.; realizował dekoracje gł. do dramatów okresu romantyzmu, łącząc cechy ekspresjonistyczne z wpływami secesji (symbolika) oraz elementami sztuki ludowej; ważniejsze prace: Książę Niezłomny i Sen srebrny Salomei J. Słowackiego, Nie-Boska komedia Z. Krasińskiego, Legion St. Wyspiańskiego.
SZYFMAN, TEATR POLSKI w Warszawie, WROCZYŃSKI
- WINCENTY, Pochodzenia łacińskiego,...