niejednorodny ruch teatralny, zainicjowany w połowie lat 50., dynamiczny do przełomu lat 60. i 70.; gł. próbowały łączyć formę artyst. z zastępczą (niemożliwą do ujawnienia gdzie indziej) wypowiedzią polit.; pierwsze zespoły to gdański Bim-Bom (1954-60) - poszukujący poetycko-plastycznej metafory teatralnej, Studencki Teatr Satyryków w Warszawie (STS, 1954-72) - demaskatorsko-interwencyjny, wrocławski Kalambur (od 1957) i krakowskie: kabaret Piwnica pod Baranami (działający od 1956, w początkowej fazie zaliczany do t.s.) oraz Teatr 38 (1956-69, kontynuowany z przerwami w latach 70. i 80.) - zorientowany na teatr eksperymentalny; drugie pokolenie twórców t.s. związane jest z kontrkulturą ogólnoświatowej rewolty młodzieży (z kulminacyjnym punktem 1968/69), w różnorodnym dążeniu do przełamania barier między aktorem i widzem wyróżniły się łódzkie zespoły Cytryna, Pstrąg, Teatr 77, lubelskie: Gong 2 i - od początku krocząca osobną drogą - Scena Plastyczna KUL (L. Mądzik), poznański Teatr Ósmego Dnia, krakowskie STU i Pleonazmus, warszawskie: kabaret Salon Niezależnych, Akademia Ruchu, Warszawska Grupa Teatralna; szczególnie spektakle z początku lat 70. uznane zostały za "głos pokolenia" (Spadanie STU; Jednym tchem Teatru ósmego Dnia; Koło czy tryptyk Teatru 77), a tworzące je teatry odniosły wiele sukcesów zagranicznych.
- STS, Studencki Teatr Satyryków, istniał od 13 III 1954...
- KRAKÓW, miasto wojewódzkie w...
- AKTORSTWO, sztuka aktorska