(1926-34)
tygodnik satyr. wyd. w Warszawie, wzorowany na ros. "Satiriconie", utworzony przez poetów Skamandra. Pismo obozu sanacji, głoszące kult J. Piłsudskiego i atakujące jego przeciwników; adresowane do liberalnej inteligencji. Stworzyło model satyry polit., społ.-obycz. i lit. (liczne parodie i pastisze), naśladowanej przez następne pokolenie twórców. Red. "C. W." byli J. Lechoń (1926-28) i J. Paczkowski (1929-34). Okres świetności tygodnik przeżywał w l. 1926-29. Współprac. z nim wówczas wszyscy skamandryci, K. I. Gałczyński i sporadycznie K. Iłłakowiczówna i M. Samozwaniec. Autorami znakomitych rysunków i karykatur byli Z. Czermański, F. Topolski, W. Daszewski. Swoją satyrę kierował "C. W." przeciw wszelkim stereotypom myślowym i obycz., przeciw komunałowi jęz. W 1930 r. pismo zostało przejęte przez koncern "Prasa Polska". Odeszło wtedy wielu znakomitych pisarzy, a "C. W." stracił charakter dzieła jednej grupy. W miarę zaostrzania się cenzury znikały z tygodnika tematy aktualne, zwł. drażliwe. W ich miejsce pojawiły się purnonsens, satyra środowiskowa i piosenka kabaretowa. W 1933 r. interweniowało MSZ w związku z pojawieniem się rysunków satyr. ukazujących Hitlera i jego współpracowników. W 1934 r., z inspiracji MSZ, wskutek decyzji min. W. Jędrzejewicza pismo zostało zawieszone.
- CYRULIK WARSZAWSKI, tygodnik poświęcony...
- Lec Stanisław Jerzy, właśc. de Tusch, -Letz (1909-66) - poeta,...
- TERNÉ, Zofia (1910-87)