sprzeczność wewn., opozycja; podstawową cechą romant. myślenia było pojmowanie świata jako antynomicznej jedności, prawdom martwym przeciwstawiano prawdy żywe, racjonalizmowi irracjonalizm, śmierci życie, materii duch, rozumowi uczucie, zbiorowości jednostkę. Romant. poczucie tragizmu wynikało ze sprzeczności między koniecznością a wolnością, tradycją a postępem, zbiorowością a jednostką. Obszar estetyczno-filoz. kontrastów mieścił a. chaos - ład, prostota - cywilizacja, rozdarcie - równowaga, nieskończoność - skończoność.
- antynomia, zjawisko antynomii w...
- ANTYNOMIA, sprzeczność pomiędzy...
- ANTYNOMIE LOGICZNE, pozornie poprawne i oparte...