bohater powieści S. Żeromskiego Przedwiośnie, syn Seweryna Baryki, zamożnego urzędnika carskiego w Baku. Wychowywany w dostatku, uwielbiany przez zbyt tolerancyjną matkę, coraz bardziej niepokorny wobec niej w czasie swego dorastania i nieobecności walczącego na froncie I wojny ojca. Po wybuchu rewolucji 1917 r. wydalony ze szkoły za pobicie dyrektora, staje się jej entuzjastycznym zwolennikiem, usprawiedliwia bezprawie i mordy. Śmierć wymęczonej matki, obrazy bratobójczych walk, totalna degradacja człowieczeństwa uświadamiają mu okrucieństwo i bezsens wyznawanej ideologii. Powrót ojca łączy się z decyzją wyjazdu do Polski, podróż przez zrewoltowaną Rosję przedłuża się, obydwaj chcą zobaczyć "szklane domy" w stale dalekiej, ale wolnej i sprawiedliwej ojczyźnie. Nierealność opowieści umierającego ojca stwierdzi C. B. niemal natychmiast po przekroczeniu polskiej granicy. Pomoc znajomego rodziców (Sz. Gajowca) umożliwia mu rozpoczęcie studiów medycznych w Warszawie, które przerywa udając się na wojnę pol.-bolszewicką. Na froncie ratuje życie bogatemu ziemianinowi H. Wielosławskiemu, po zakończeniu walk korzysta z zaproszenia do odpoczynku w jego rodzinnym majątku Nawłoci. Dostatnie lenistwo, flirty z trzema kochającymi się w nim kobietami (K. Szarłatowiczówną, W. Okszyńską, L. Kościeniecką), w tym burzliwy romans z Laurą łączą się z obserwacją nędzy mieszkańców folwarku. W czasie jednego ze spotkań w Leńcu z Laurą dochodzi do ostrej konfrontacji z jej narzeczonym Barwickim, bójka doprowadza do rozstania z ukochaną. C. opuszcza Nawłoć, krótki pobyt w pełnym nędzy Chłodku przyśpiesza tylko decyzję powrotu do Warszawy. Kontynuuje studia i pracę u Gajowca, poznaje entuzjastę idei komunistycznej A. Lulka, uczestniczy na jego zaproszenie w zebraniach jej zwolenników, nie popiera jednak ich koncepcji zbawiania pol. biedoty. Jest wyraźnym przeciwnikiem sojuszów z komunistami ros., w ostrych dyskusjach z Gajowcem zarzuca rządowi opieszałość w reformowaniu państwa, zbuntowany poszukuje odpowiedzi na swoje pytania o kształt odrodzonego kraju. Osobistym dramatem staje się spotkanie i definitywne rozstanie z ukochaną Laurą, rozmowa w Ogrodzie Saskim uświadamia mu popełnione błędy. Nie znajdując miejsca w otaczającej go rzeczywistości przyłącza się do manifestacji zmierzającej w kierunku Belwederu, choć nie akceptuje ruchów rewol.
- BARYKA CEZARY, (lit.)
- CEZARY, Pochodzenia łacińskiego,...
- CEZARY, Imię Cezary wzięło...