(ur. 1921)
pisarz i publicysta, oficer AK, uczestnik powstania warszawskiego, po jego upadku w obozie jenieckim. W czasie wojny redagował tajne pismo lit. "Dźwigary", po wyzwoleniu współpracował z "Kuźnicą", "Pokoleniem", "Nową Kulturą", "Kulturą", był kierownikiem lit. Teatru Powszechnego w Warszawie, pisał scenariusze filmowe. Debiutował poet. tomikiem Pogarda (1944), po wojnie wydał kolejno Losy (1948) i W karty z historią (1948). Tematem dominującym w twórczości B. są losy pokolenia walczącego z okupantem w szeregach AK, a następnie szukającego dla siebie miejsca w powojennej rzeczywistości, co znalazło najpełniejszy wyraz w trylogii powieściowej Kolumbowie. Rocznik 20 (1957) i w dalszych utworach Szczęśliwi torturowani (1959, ekr. pt. Powrót), Śniegi płyną (1961, ekr. pt. Zerwany most), Brulion (1962), Nauka chodzenia (1965), Życie raz jeszcze (1967), Ile jest życia (1971), Losy (1973), Miłowanie kata (1986). Współcz. tematyka obycz.-psychol. i polit., będąca ilustracją reakcji pisarza na aktualne wydarzenia, dominuje w prozie ostatnich dziesięcioleci, np. Trzech w linii prostej (1970), Zgoda na gniew (1974), Czwartki ubogich (1979) i paszkwilancki Rok w trumnie (1983). B. jest także autorem reportaży Niespokojne tropy (1959) i Tygodnie zdumienia (1971), publicystyki Ćwierć wieku i cała przyszłość (1971) oraz wspomnień Pamiętnik moich książek (t. 1-2, 1978-83).
- Bratny Roman, właśc. R. Mularczyk, (ur. 1921)
- BRATNY Roman, właśc. R. Mularczyk...
- ROMAN, Pochodzenia łacińskiego,...