(1928-29)
dylogia powieściowa (cz. I Lenora, cz. II Tadeusz) J. Kadena-Bandrowskiego, oparta na autentycznych wydarzeniach z 1921 r., katastrofie w kopalni "Reden" w Dąbrowie Górniczej. Bohaterowie powieści reprezentują interesy dwóch światów, kapitału: Francuz Coeur sprawujący nadzór z ramienia zagranicznych właścicieli oraz Kostryń - dyrektor figurant; ludzi pracy: działacze partyjni Drążek i Koza, portier Supernak i komunista Duś. W momencie organizowanych przeciwko właścicielowi kopalni protestów do górniczej osady w Zagłębiu Dąbrowskim przyjeżdża lider partii socjalistycznej poseł Mieniewski. Ważne dla górników sprawy stają się przedmiotem polit. manipulacji wszystkich uczestniczących w tej grze, zarówno polityków, jak i karierowiczów. Tym wydarzeniom towarzyszy wątek miłosny, historia młodego idealisty Tadeusza Mieniewskiego i jego romansu z prostą dziewczyną Lenorą Duś. Syn znanego polityka spostrzega prowokacje i oszustwa, próbując być użytecznym podejmuje pracę w kopalni jako zwykły robotnik. Wśród zamieszania wokół kopalni zazdrosna o uczucia Tadeusza córka zarządcy Zuza zabija Lenorę, a on z kolei rani ją. Nie godzi się na wstawiennictwo ustosunkowanego ojca, by przed sądem powiedzieć prawdę o podejrzanych manipulacjach właścicieli kopalni i nikczemności polityków. Zgromadzony przez autora podczas jego bezpośrednich studiów w Dąbrowie Górniczej materiał nadał książce walory cennego poznawczo dokumentu, ilustrującego najnowszą rzeczywistość Polski, czytelne były dla ówczesnego odbiorcy aluzje polit. do wielu osobistości życia publicznego, m.in. I. Daszyńskiego. Powieść odebrano jako uogólnienie wielu autentycznych dramatów społ. Ekr. w reż. E. i Cz. Petelskich w 1963 r.
- CZARNOWRON, wroniec, wrona czarna...
- poezja maryjna, skrzydło liryki rel.,...
- KRAŚNIKI, (Zygaenidae)