Reklama

poezja maryjna

skrzydło liryki rel., świadectwo szczególnego kultu do Matki Bożej, wyraz przeżycia rel., znak tożsamości narod. wielu pokoleń Polaków w ciągu wieków; od bibl. hymnu Magnificat, średniowiecznej Bogurodzicy i sekwencji Stabat Mater Dolorosa, po wiersze współcz. poetów, np. ks. J. Twardowskiego i J. Pasierba. Pełnia apoteozy Matki Jezusa, Dziewicy Maryi, Najświętszej Marii Panny, Pani Jasnogórskiej, z Ostrej Bramy… wykreowała p.m., przeżycie estetyczne najczęściej wyrażone w formie liryki zwrotu do adresata, m.in. w liryce barokowej (XVII w.) sonet III Do Najświętszej Panny M. Sępa Szarzyńskiego, Stabat Mater S. Grochowskiego, Królowa Świata M. K. Sarbiewskiego, Hymn jasnogórski W. Kochowskiego; sentymentalnej (XVIII w.) Pieśń do Najświętszej Panny F. Karpińskiego, Oda do Najświętszej Panny F. Kniaźnina; romantycznej: Hymn na dzień Zwiastowania N.P. Maryi A. Mickiewicza, hymn Królowo Polski, Królowo aniołów Z. Krasińskiego, Do Najświętszej P. Maryi C. Norwida, Bogurodzica S. Goszczyńskiego, Do Najświętszej M.P. Częstochowskiej W. Pola, Stabat Mater T. Lenartowicza, Z dawna nasza Tyś Królowo... K. Ujejskiego, Hymn do N.P. w Ostrej Bramie W. Syrokomli; młodopolskiej: Dzień Matki Bożej Anielskiej J. Kasprowicza, Niepokalana Królowa S. Wyspiańskiego; współczesnej: Zwiastowanie Ave Maria! L. Staffa, Matka Boża Częstochowska ubrana perłami… J. Lechonia, Czarny portret M. Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Modlitwa do Bogurodzicy K. Baczyńskiego, Madonna z Popradu J. Harasymowicza, Hymn do Czarnej Madonny R. Brandstaettera. P.m. jest świadectwem przeżycia mistycznego i estetycznego poetów, idącego przez epoki, konwencje lit., wzorce stylist., nade wszystko świadectwem tęsknoty człowieka do szukania nadziei i zawierzenia Panu przez Maryję, stąd forma poetyckiej modlitwy o strofie przesyconej często muzycznością.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama