Reklama

Górska Halina

(1898-1942)

powieściopisarka, działaczka społ. Studiowała socjologię w Brukseli. W 1924 r. zamieszkała we Lwowie. Pracowała w redakcji młodzieżowej pol. radia (od 1930). Była członkiem PPS oraz Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela, współzałoż. i współred. lewicowego mies. "Sygnały". Należała do grupy lit. Przedmieście (1933). Po zajęciu Lwowa przez ZSRR współpracowała z "Nowymi Widnokręgami" i "Czerwonym Sztandarem", była członkiem Związku Pisarzy Radzieckich na Ukrainie. W 1941 r. została aresztowana przez gestapo, a następnie rozstrzelana. Pisała gł. dla dzieci i młodzieży, czerpiąc materiał z własnego życia (np. Barak płonie, 1937). Debiutowała baśnią O księciu Gotfrydzie, rycerzu gwiazdy wigilijnej (1930), wykorzystującej wątki ze średniow. eposów. Napisała też Nad czarną wodą (1931) - powieść o chłopcach ze schroniska, Chłopców z ulic miasta (1934) i Drugą bramę o przyjaźni dwóch dziewczynek z różnych środowisk. G. łączyła aktualną problematykę społ., polit. i moralną z elementami baśniowymi.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama