Reklama

Iłłakowiczówna Kazimiera

(1892- 1983)

poetka, tłumaczka. Studiowała polonistykę i anglistykę na UJ. W czasie I wojny światowej była sanitariuszką na froncie. W l. 1917-18 pracowała jako korektorka drukarni w Petersburgu. W 1918 zamieszkała w Warszawie. W l. 1926-35 była osobistym sekretarzem J. Piłsudskiego w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Do 1939 r. pracowała jako urzędniczka w MSZ. Związana ze Skamandrem, publikowała liczne wiersze w "Wiadomościach Literackich". Ewakuowana w 1939 r. do Rumunii, przebywała w Klużu (Siedmiogród) do 1947 r. Jesienią t.r. wróciła do Polski, w 1948 r. zamieszkała na stałe w Poznaniu. Debiutowała jako kilkunastoletnia dziewczynka wierszem Jabłonie w "Tygodniku Ilustrowanym" (1904). Pisała głównie poezję (30 t.), przemawiając zawsze w imieniu jednego człowieka (nie zbiorowości). W jej wierszach ożywał świat mitologii pol. i litew., pejzaż polny i leśny. I. chętnie posługiwała się anegdotą, humorem, elementami fabuły. Fascynowała ją codzienność - miała poczucie niepowtarzalności każdego istnienia (np. Popiół i perły, 1930, wspomnienie krainy minionego dzieciństwa). Upodobanie do szczegółu (Powrót z t. Połów, 1926) łączyła z lir. nastrojowością o rodowodzie modernistycznym. Wiersze I. zostały zebrane m.in. w t. Ikarowe loty (1911), Ballady bohaterskie (1934), Słownik litewski (1936), Wiersze bezlistne (1942), Szeptem (1966). Dużą popularność zyskały Obrazy imion wróżebne (1926) - magiczne i żartobliwe charakterystyki ludzi na podstawie ich imion. I. pisała też dydaktyczne wiersze dla dzieci (m.in. Wiersze o marszałku Piłsudskim), prozę wspomnieniową (Nowoczesne wynurzenia - komentarz do autobiografii, Tranzymeński zając - o znanych postaciach 20-lecia międzywojennego), dramaty (t. Rzeczy sceniczne). Tłumaczyła z jęz. niem. (Goethego i Schillera), ang. (E. Dickinson), ros. (L. Tołstoja), rumuńskiego i węg. Wielokrotnie wyróżniana i odznaczana, m.in. krzyżem kawalerskim Legii Honorowej i Komandorią Korony Rumuńskiej, nagrodą PEN Clubu za przekłady (1956), nagrodą m. Poznania (1967), nagrodą I stopnia Ministra Kultury (1967), nagrodą państwową I stopnia (1976). W 1981 r. otrzymała tytuł doktora h.c. Uniwersytetu w Poznaniu.

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama