(lit.)
postać z powieści Faraon B. Prusa; Fenicjanka, piękna, młoda kapłanka świątyni Astoreth; zakochany w niej Ramzes odsunął od siebie Sarę; Kama, działając na zlecenie Fenicjan i Asyryjczyków, zwolniona przez kapłanów ze ślubów czystości staje się nałożnicą Ramzesa; skutecznie snuje intrygę przeciw faraonowi: za jej podszeptami Lykon zamordował syna Ramzesa i Sary, Setiego; zarażona trądem zostaje odesłana na Wschód.