Reklama

Koniec wieku XIX

(1891)

wiersz K. Przerwy-Tetmajera, w którym określona została nacechowana zwątpieniem, bezradnością, niewiarą postawa człowieka schyłku wieku. Ciąg retorycznych pytań, otwierających kolejne wersy, stanowi negację wszystkich dotychczasowych postaw: przekleństwo, ironia, idee, modlitwa, wzgarda, rozpacz, walka, rezygnacja, wiara w byt przyszły, użycie nie mają już racji bytu. Wszystkim przeciwstawione zostały argumenty niezbicie dowodzące bezsensu i nieskuteczności ich stosowania. Żadna z dotychczasowych wiar nie wystarcza, dlatego pada ostatnie, zasadnicze pytanie: "Jakaż jest przeciw włóczni złego twoja tarcza, / człowiecze z końca wieku?...", niestety podmiot lir. nie otrzymuje odpowiedzi, człowiek pozostaje bezradny wobec świata: "Głowę zwiesił niemy".

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama