(1861)
wiersz C. Norwida z Vade-mecum, efekt osobistych doświadczeń z okresu pobytu w Londynie. Tytuł oznacza upiora, straszydło. Tak została nazwana bohaterka utworu - kobieta błądząca w nocy "po śliskim bruku Londynu". Jej odrażający obraz (brudna, zataczająca się w błocie…) wpisuje się w kontekst bibl. - bohaterka staje się jedną z wielu cierpiących nędzarek, żyjących w okrutnym świecie pieniądza. W sposobie obrazowania widoczny wpływ Baudelaire'a (Tableaux parisiens).