(gr. = naśladowanie)
jedna z podstawowych kategorii antycznej estetyki, rozwinięta przez Arystotelesa. Naśladowanie (nie kopiowanie) natury w dziele sztuki. Wg Arystotelesa: naśladowanie zjawisk ogólnych. W swojej Poetyce pisał o 3 rodzajach naśladowanej rzeczywistości: takiej, jaka jest (realnej), takiej, o jakiej się myśli, że jest (pomyślanej) i takiej, jaka powinna być (idealnej). Przyznawał więc artyście prawo do deformacji i idealizacji. M. to termin ważny także dla renes. teorii sztuki i lit. Odrodzenie rozróżniało naturę stworzoną, obiektywnie istniejącą (natura naturata) i tworzącą (natura naturans). Artysta miał naśladować tę drugą - jej zdolność tworzenia wg określonych praw, a nie gotowe wytwory. Jego dzieło mogło więc przewyższyć dzieła natury.
- mimesis, (gr. mime-sis = naśladownictwo)...
- MIMESIS, (z jęz. gr., gdzie oznacza...
- wzory literackie, formuła dobrych lub...