franc. nouveau roman
nurt we współcz. prozie franc. powstały w latach 50.; odrzucał takie elementy tradycyjnej powieści jak linearna fabuła, wyraźnie zarysowane postaci i miejsce akcji, na rzecz drobiazgowej rejestracji symultaniczności zdarzeń i relacji psychicznych; n.p. często odwoływała się do autotematyzmu (opowieść o tym, dlaczego w pełni opowiedzieć wszystkiego nie można), dokonywała dezintegracji klasycznych struktur czasowych i fabularnych; terminu n.p. po raz pierwszy użył J.P. Sartre na określenie grupy pisarzy, do których zaliczali się A. Robbe-Grillet, M. Butor, N. Sarraute, R. Pinget i C. Simon.
WASILKOS, NOUVEAU ROMAN, LE CLÉZIO
- POWIEŚĆ, najpowszechniejsza współcześnie...
- powieść polifoniczna, u źródeł utworu polifonicznego...
- Julia, czyli Nowa Heloiza, sentymentalna powieść...