(1962)
wiersz J. Przybosia z t. Na znak (1965), pastisz Ody do młodości A. Mickiewicza. Gwałtownie atakując eksponowanie brzydoty w wierszach poetów pokolenia 56 (aluzje do utworów S. Grochowiaka i M. Białoszewskiego), zapoczątkowała spór z nimi. Przyboś zarzuca młodym twórcom wtórność, nieszczerość, a ich utworom pustkę myślową i miałkość. Przypomina, że uzasadniona artystycznie brzydota nie jest niczym nowym w lit. (np. u Baudelaire'a). W młodej poezji - jego zdaniem - jest tylko nieskuteczną próbą epatowania czytelnika. Przyboś kończy wiersz ostrym (obelżywym) odrzuceniem takiej twórczości. Odpowiedzią na O. d. t. był esej S. Grochowiaka Realizm - turpizm - mistycyzm.
- turpizm, programowy antyestetyzm,...
- turpizm, (łac. turpis = brzydki)...
- Przyboś Julian, (1901-70)