(1885-1968)
historyk lit., edytor. Studiował filologię pol. na UJ (1906-12). Od 1913 r. współpracował z "Pamiętnikiem Literackim". W czasie I wojny światowej oficer armii austr., od XI 1918 r. w wojsku pol. Od 1921 r. prof. U. Wil. (kierownik katedry historii lit. pol.), w 1927-28 jego rektor. Od 1931 r. prof. UJ. W 1939-40 więziony wraz z innymi prof. krakowskimi we Wrocławiu i obozie Sachsenhausen. W czasie wojny pracował w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Po wojnie prof. UJ (do 1960), wykładowca WSP w Krakowie (1946-51). Członek PAU (od 1929) i PAN (od 1952). Sygnatariusz tzw. Listu 34. Badania tekstów lit. wiązał ze studiami nad biografią i osobowością twórcy. Interesował się przede wszystkim lit. romantyzmu i Młodej Polski, a zwł. twórczością i biografią A. Mickiewicza. Temu poecie poświęcił wiele studiów i rozpraw - od Głosów sprzed wieku. Szkiców z dziejów procesu filareckiego (1924) po efekty prowadzonych pod koniec życia badań nad Dziadami. Był autorem monografii "Pan Tadeusz". Wzrost, wielkość i sława (1934), książki poszerzającej wiedzę o biografii poety Adama Mickiewicza wspomnienia i myśli (1958). Opracował i opatrzył szczegółowym komentarzem wydania Pana Tadeusza (1925) i Poezyj A. Mickiewicza (1929, wiele nowych ustaleń na podstawie autografów), współredagował wydania Sejmowe, Narodowe i Jubileuszowe dzieł wszystkich poety, zainicjował i redagował Kronikę życia i twórczości Adama Mickiewicza (od 1957). Wiele uwagi poświęcił też A. Fredrze (rozprawy, opracowanie krytyczne edycji Pism wszystkich, 1955-76), W. Orkanowi (monografia Władysław Orkan. Twórca i dzieło, 1958, edycja dzieł pisarza), S. Żeromskiemu (edycja dzieł). Wydał listy pisarzy romant. (S. Goszczyńskiego, 1937; C. Norwida, 1935, 37, 38; Z. Krasińskiego, 1963) oraz pisma badaczy lit., m.in. K. M. Górskiego (1913), I. Chrzanowskiego (1946). Lit. staropolskiej poświęcił m.in. Miłe życia drobiazgi (1964), Drzewiej i wczoraj (1966), Wiązankę historycznoliteracką (1969). Efektem badań kultury lud. są: Zarys nowszej literatury ludowej (1946), Na drogach kultury ludowej (1974), antologia Wybór pism ludowych (1947-48). P. jest autorem 2 książek wspomnieniowych: Z Komborni w świat (1946, o drodze wiejskiego dziecka na uniwersytet) i Z przędziwa pamięci, Urywki wspomnień (1968, o życiu żołnierza, uczonego, więźnia). Pisał specyficznym, indywidualnym stylem - lekko archaizowanym i dialektyzowanym. Był jednym z najwybitniejszych badaczy lit. pol.
- Pigoń Stanisław, (1885-1968)
- PIGOŃ, Stanisław (1885-1968)...
- ROTA, pieśń patriotyczna,...