wiersz W. Szymborskiej z tomu Ludzie na moście (1986), w którym autorka operując wiedzą codzienną pozwala czytelnikowi na prostą konstatację stanu rzeczy. Obraz XX w. pozbawia czytelnika złudzeń co do historii i człowieka, kolejne wersy przywołują oczywiste stwierdzenia typu: "Głupota nie jest śmieszna", i każą się zastanowić nad, wydawałoby się, stwierdzalną prostym oglądem prawdą, końcowy wniosek zaskakuje: "nie ma pytań pilniejszych / od pytań naiwnych". Każdy zna odpowiedzi, ale z tego faktu nic dla ulepszenia świata nie wynikło, pytania mimo swej naiwności pozostały nadal pilne. Utwór pozbawiony poet. stylistyki i ozdobnego obrazowania, zawierający kolokwializmy, jest przykładem wywodu z udziałem paradoksów logicznych, których czasem autorka tworzy tylko pozory: "Bóg miał nareszcie uwierzyć w człowieka" nie jest prostym odwróceniem myśli "człowiek miał uwierzyć w Boga", ale zapisem prawdy o człowieku.
- schyłek, dzień ma się ku schyłkowi,...
- dekadentyzm, (łac. decadentia =...
- dekadentyzm, (łac. decadentia =...