postawa bohatera lit. i model zachowań utrwalonych w lit. i obyczajowości końca XVIII i pocz. XIX w., zapoczątkowane Cierpieniami młodego Wertera J. W. Goethego. Wyróżniki w. to: poczucie bezsensu życia, wyrażające się w bólu istnienia (Weltschmerz), przeżywanie rozterek emocjonalnych, filoz., etycznych, bunt przeciw konwenansom i normom moralnym współcz. świata, uniemożliwiającym realizowanie własnych ideałów, wybujała uczuciowość i marzycielstwo. W. prowadził często do samobójstwa. W lit. pol. postawę tę reprezentuje Gustaw z Dziadów cz. IV.
- antonomazja, (gr. antonomasia =...
- osjanizm, zespół tendencji w...