(1930-94)
prozaik, krytyk lit. i teatr. Przedstawiciel pokolenia 56. Ukończył polonistykę na UW. Współredagował "Przegląd Kulturalny" (1955-56) i "Współczesność" (1960-64). Debiutował zbiorem opowiadań obozowo-okupacyjnych Wakacje Hioba (1962). Częstym tematem jego utworów jest wojenna zagłada polskich Żydów (Chleb rzucony umarłym, 1971; Krzywe drogi, 1987). W. interesowały postawy ludzi w sytuacjach ostatecznych (Mały człowiek, nieme ptaszę, klatka i świat, 1975). Kilka utworów poświęcił tematyce współcz. (powieść Konotyp, 1966, t. opowiadań Maniuś Bany, 1980). Szkice o lit. wydał w t. Mit Szigalewa (1982), a o teatrze w t. Próba bez kostiumu (1966).
- WOJDOWSKI, Bogdan (1930-94)
- Chleb rzucony umarłym, (1971)