Reklama

z grupą lit.

Kwadryga, w l. 1927-31 współred. jej pismo. Był zwolennikiem "Zwrotnicy" - opublikował wywiad z T. Peiperem i jego artykuł Rytm nowoczesny. Współprac. z "Drogą", "Pionem" i "Tygodnikiem Ilustrowanym" (członek redakcji 1937-39). Po kampanii wrześniowej jeniec obozu w Woldenbergu (do 1945). W 1946-47 kierownik lit. Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Pierwsze zbiory wierszy: Słońce w kieracie (1929) i Dębem rosnę (1936) kontynuowały poetykę awangardy krakowskiej. W przedwojennej twórczości F. najciekawsza była proza. Zbiór opowiadań Pada deszcz (1931) zapowiadał specyficzne wykorzystanie poetyki snu: realist. wydarzenia ułożone w symbol. ciągi (nie wiadomo, co jest prawdą, a co snem), bohaterowie o konkretnej przynależności społ. (robotnicy, chłopi) obdarzeni świadomością mitol. (np. w Zabić lisa), przyroda, będąca tłem akcji, sprzymierza się z tym, co w ludziach irracjonalne (np. w Listach do matek i tytułowym opowiadaniu). Wyd. w 1939 r. wybitna powieść Urlop bosmana Kłębucha (cały nakład zniszczony, następna edycja wiele lat później) kontynuowała poetykę opowiadań, łączyła elementy misterium i groteski. Przeżycia wojenne zmieniły charakter twórczości F. (elementy misterium pojawią się tylko w tryptyku dram. Horyzont Afrodyty, 1947). W obozie powstały gł. dramaty symboliczno-komiczne, oddające nastroje jeńców (tęsknota za rodziną, pragnienia erotyczne), np. Tęsknota za Julią (konwencja: teatr w teatrze - przedstawienie prób Szekspirowskiego Romea i Julii), Chwila królewskiej mocy (Zygmunt August przed śmiercią wspomina młodzieńczą miłość). W poezji powojennej (m.in. Napomknięte cieniem, 1961; Po stycznej słońca, 1971; poemat Oko Byka, 1973) F. łączył historię i kulturę. Napisał też powieść biograficzną o J. Słowackim Płomień róży (1959).

Reklama

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama