(1889-1966)
poetka ros. Wlatach 1910-18 była żoną poety N.S.Gumilowa, zktórym podróżowała po Europie. WParyżu była modelką Modiglianiego. Zadebiutowała jako członkini ugrupowania akmeistów tomikiem Wieczór (1912). Wielką sławę przyniósł jej zbiór wierszy Różaniec (1914). Stopniowo wkolejnych tomikach poetyckich A. (Białe ptaki, 1917; Ziele przydrożne, 1921; Anno Domini MCMXXI, 1922) sensualizm ustępował miejsca refleksji filoz. ihistoriozoficznej. Po rewolucji 1917 r. świadomie pozostała wkraju; pozbawiona możliwości publikacji pracowała wbibliotece, prowadziła intensywne badania nad twórczością Puszkina (praca krytycznolit. Mój Puszkin), zarabiała na życie tłumaczeniami poezji orientalnej, zachodnioeurop. ipol. Podsumowaniem wątków osobistych ihistorycznych był Poemat bez bohatera (1940-62). Poemat oratoryjny Requiem (1935-40) poświęciła A.pamięci ofiar represji stalinizmu (m.in. synowi). Zbiory Zsześciu ksiąg (1940), Wiersze wybrane (1943) iBieg czasu (1965) to suma doświadczeń poetyckich autorki.