(ur. 1928)
kirgiski pisarz tworzący wjęzykach kirgiskim iros. W1953 r. A. ukończył wyższą szkołę rolniczą, aw1958 Instytut Literacki im. Gorkiego. Pod koniec lat 80. objął funkcję red. naczelnego miesięcznika "Inostrannaja Litieratura". Od 1994 r. ambasador Rosji wLuksemburgu. Powieści A. (Dżamila, 1958; Matczyne pole. Pierwszy nauczyciel, 1963 - ekranizowany w1966 przez A.Michałkowa-Konczałowskiego; Żegnaj, Guslary, 1966; Biały statek, 1970 - zaadaptowany na potrzeby filmu w1975 r. przez B.Szanszyjewa) zyskały szeroką popularność, ukazując wformie przypowieści wzbogaconych kirgiskim folklorem proces zmian obyczajowych zachodzących wKirgizji, konflikt rodzimej tradycji znowościami ze świata zewnętrznego. Wpowieści Dzień dłuższy niż stulecie (1980) wędrówkę uznał A. za metaforę życia. Wydana w1986 r. Golgota ukazywała negatywne zjawiska współcz. świata (np. narkomania), które zyskały szerszy wymiar poprzez wprowadzenie wątków rel., motywu męczeństwa Chrystusa. Problematyka moralna idydaktyzm są stale obecne wtwórczości A. Wspólnie zK.Muhamedżanowem A. napisał sztukę Wejście na Fudżi-Jamę (1975).