(1892-1975)
pisarz bośniacki; laureat Nagrody Nobla (1961) przyznanej za "siłę daru epickiego, pozwalającą wcałej pełni odsłonić ludzkie losy iproblemy związane zhistorią jego kraju". Pochodził zrzemieślniczej rodziny. Po aneksji Bośni przez Austro-Węgry w1908 r. A. zaangażował się wdziałalność polit.; był członkiem wyzwoleńczej organizacji "Młoda Bośnia". Wlatach 1924-39 pozostawał wsłużbie dyplomatycznej, przebywał na placówkach wRzymie, Bukareszcie, Marsylii, Paryżu, Madrycie, Genewie, Berlinie. W1945 r. A. poparł działalność J.Tity, wstąpił do partii komunistycznej. Sławę zyskał społ.-obyczajowymi powieściami Most na Drinie (1945), Konsulowie ich cesarskich mości (1945) - wktórych przedstawiał życie wBośni pod panowaniem tureckim wXIX w., Panna (1945) - której akcję umieścił w20-leciu międzywojennym. Ponadto autor poezji (m.in. zbiory Ex ponto, 1918; Niepokoje 1920), utworów prozatorskich wydanych pod wspólnym tytułem Opowiadania (1924, 1931, 1936); powieści Przeklęte podwórze (1954). Twórczość A. jest popularna poza granicami kraju, tłumaczona na wiele języków.
- ANDRIĆ Ivo, (1892-1975)
- Alihodża, postać z powieści Ivo...
- IWO, Pochodzenia staroniemieckiego,...