(gr.), Eskulap (łac.)
wmit. gr. heros, bóg sztuki lekarskiej, syn Apollona iKoronis. Ojego narodzinach istnieją odmienne przekazy: wg wersji Pindara Apollon kochał noszącą jego dziecko Koronis, gdy dowiedział się, że zdradza go ona ze śmiertelnikiem Ischysem, zabił ją, azjej ciała, nim spłonęło na stosie, wyrwał żywego chłopca. Wg innej wersji Koronis powiła dziecko wkrainie Epidauros na Peloponezie, anastępnie porzuciła je. Apollon oddał A. na wychowanie centaurowi Chejronowi, który wyuczył chłopca sztuki lekarskiej, niebawem A. stał się wniej tak sprawny, iż zaczął przywracać zmarłych do życia. Zeus, niepokojąc się, by nie został zakłócony porządek świata, zabił A. piorunem, za co rozwścieczony Apollon uśmiercił cyklopów. A. po śmierci został zamieniony wgwiazdozbiór Wężownik. Żoną A. była Epione (łagodząca ból); jego synowie to lekarze Podalejrios iMachaon (wymieniani już wIliadzie), córki Hygieja iPankeja to boginie zdrowia. Atrybuty A. to węże owinięte wokół laski, szyszki świerka, wieńce laurowe, niekiedy koza lub pies. Kult A. był rozpowszechniony wcałej Grecji, szczególnie wmiejscach, gdzie znajdowały się szkoły lekarskie, na wyspie Kos, wPergamonie, wEpidauros. WRzymie kult Eskulapa wprowadzono, za poradą ksiąg sybillińskich, w193 r. p.n.e., wczasie wielkiej zarazy. Płaskorzeźba (dyptyk) zkości słoniowej przedstawiająca A. pochodzi zIV-V w. Dramat onim napisał A. Sikelianos.
- ASKLEPIOS, syn i księżniczki...
- EPIDAUROS, miejscowość w na...
- KEFISODOTOS, mł. (IV-III w. p.n.e.)...