(1908-86)
pisarka franc., wieloletnia towarzyszka życia J.P. Sartre’a, zwolenniczka jego filozofii egzystencjalnej. Wczasie wojny wspólnie działali wruchu oporu, po wojnie sympatyzowali zpartią komunistyczną, czego wyrazem było założenie lewicującego miesięcznika "Les Temps Modernes". Wczesne utwory B., Cudza krew (1945), Zaproszona (1943), Usta bezużyteczne (1945), uhonorowana nagrodą Goncourtów powieść Mandaryni (1954), skupiają się wokół motywów egzystencjalnych, poruszają problem konfliktu między wolnością jednostki ainteresami ogółu. Kolejne prace przynoszą psychosocjologiczną analizę sytuacji kobiety wnowoczesnym społeczeństwie; dwutomowe dzieło Druga płeć (1949) wl. 70. stało się manifestem ruchu feministycznego. Wtym kręgu tematycznym mieści się także rozprawa onadchodzeniu starości Starość (1970). Na autobiograficzny cykl B., stanowiący jednocześnie historię pokolenia pisarki, składają się: Pamiętnik statecznej panienki (1958), Wsile wieku (1960) oraz relacja zostatnich lat życia Sartre’aCeremonia pożegnalna (1981). Wśród rozpraw filoz. na uwagę zasługują także: Pyrrus iCyneasz (1944) iOmoralność wieloznaczną (1947). Wdorobku B. mieszczą się ponadto liczne eseje iszkice olit. (Czy spalić Sade’a?, Przywileje) oraz reportaże zAmeryki iChin. Zaangażowanie B. wżycie polit. ispoł. przyniosło jej uznanie iszacunek współczesnych. Uchodzi za wzór intelektualisty XX w. oraz, choć opinia ta bywa podważana, symbol kobiety wyemancypowanej.
- BEAUVOIR Simone, de (1908-1886)
- SYMONA, Żeńska forma imienia...
- CARTIER-BRESSON Henry, (1908-2004)