(1892-1973)
amer. powieściopisarka inowelistka, laureatka Nagrody Nobla (1938). Dorastała wChinach, gdzie jej ojciec, misjonarz, zajmował się tłumaczeniem Biblii zgreki na jęz. chiński. Sama, zanim poznała mowę ang., swobodnie władała chińskim, kształcona pod okiem miejscowego nauczyciela, konfucjanisty. Lata 1910-14 spędziła wUSA, studiując psychologię. Po powrocie do Chin wyszła za mąż za amer. eksperta rolnego imisjonarza, J.L.Bucka, zktórym wyjechała na południe kraju krzewić chrześcijaństwo wśród ubogich rolników. Po 5 latach małżonkowie przenieśli się do Nankinu ipodjęli pracę na ang. uniwersytecie. Wtym czasie B.nawiązała stałą współpracę zczasopismami "Asia" i"The Atlantic Monthly". Swoje pierwsze powieści poświęciła tematyce chińskiej. Wwydanej w1930 r. książce Wiatr wschodni, wiatr zachodni (wPolsce ukazała się pt. Spowiedź Chinki) przedstawiła konflikt pokoleń między ojcami tradycjonalistami aich zeuropeizowanymi synami. Kolejna powieść, Ziemia błogosławiona (1931), stanowiąca pierwszą część trylogii, której pozostałe ogniwa to Synowie (1932) iLudzie wrozterce (1935), przyniosła autorce Nagrodę Pulitzera. Dzieło, przybliżające zachodnim czytelnikom kulturę itradycję Chin, zostało określone przez krytyków jako "przypowieść ożyciu ludzkim". Dużą popularnością wśród czytelników cieszyły się, opublikowane w1934 r., zbeletryzowane biografie matki iojca B., Wygnanka iWalczący anioł. Wtym samym roku pisarka przeniosła się na stałe do USA, gdzie aktywnie zaangażowała się wdziałalność społ. na rzecz ubogich wAzji. Zutworów wówczas napisanych, poświęconych już tematyce amer., na uwagę zasługują To dumne serce (1938) oraz autobiografia Moje światy. Po przyznaniu pisarce Nagrody Nobla, co krytyka odczytała jako akt solidarności Europy znapadniętymi przez Japonię Chinami, popularność B. ijej utworów zaczęła maleć.
- Buck Pearl, (1892-1973)
- BUCK Pearl, (1892-1973)