(1759-96)
poeta szkocki. Syn ubogiego farmera, samouk, od dzieciństwa ciężko pracował na roli, co nie pozostało bez wpływu na jego zdrowie. Niepowodzenie przedsięwzięcia, jakim było założenie w1781 r. warsztatu czesania lnu, skłoniło poetę do wyjazdu na Jamajkę. Przed podróżą, kierowany pragnieniem pozostawienia po sobie śladu wrodzinnych stronach, zwrócił się do wydawcy zpropozycją opublikowania swoich wierszy. Wten sposób zebrane wtomie Zwierszy szkockich liryki, utwory opisowe isatyryczne, epitafia iepigramy ujrzały światło dzienne. Najsłynniejsze znich to: Wieczór sobotni zagrodnika, Do myszy, Do górskiej stokrotki, List do Johna Rankina. Chociaż sukcesowi artystycznemu zbioru nie towarzyszył sukces finansowy, mimo to B. odstąpił od myśli oJamajce iwyjechał do Edynburga, gdzie przez 2 lata skupiał na sobie uwagę krytyki ikół towarzyskich. W1787 r. ukazało się II wydanie Wierszy. Tym razem dochód pozwolił B. na założenie rodziny iwydzierżawienie farmy wrodzinnych stronach, gdzie jednak nie zagrzał miejsca, przenosząc się w1791 r. do miasta Dumfires. Tu podjął pracę poborcy podatkowego. Wrok później ukazało się III wydanie Wierszy, wzbogacone nowymi utworami, wśród których wyróżnia się, oparta na lud. piosence, ballada fantastyczna Tam O’Shanter oraz kantata Weseli żebracy isatyryczna Modlitwa świątobliwego Williego. Do muzycznych ipoetyckich tradycji lud. nawiązał B. wlicznych pieśniach wydawanych po jego śmierci wSzkockiej tradycji muzycznej (1787-1803) J. Johnsona iwWyborze szkockich pieśni ludowych (1793-1841) G. Thomsona. Utwory B.,opiewające pejzaż szkocki, nawiązujące do rodzimego folkloru inie pozbawione nuty patriotyzmu, stanowiły zapowiedź przyszłej epoki, toteż widziano wnim prekursora ang. romantyzmu. Utworami poety zachwycali się G.Byron, S.Coleridge, J.W. Goethe i W.Scott; wśród współczesnych twórców pol. - S. Grochowiak.
- BURNS Robert, (1759-96)
- Burns Robert, (1759-96)
- WOODWARD, Robert Burns (1917-79)...