(ur. 1926)
franc. prozaik ieseista. Zzawodu filozof iwykładowca, jako pisarz zadebiutował w1954 r. powieścią Pasaż mediolański, wktórej określił cel swoich lit. poszukiwań - stworzenie "poetyki powieściowej" umożliwiającej wnikliwe ukazanie związków zachodzących między czasem powieściowym amiejscem akcji ipunktem widzenia narratora. Wkolejnej powieści, Odmiany czasu (1956), czas "wystąpił" wroli organizatora tak konstrukcji powieści, jak losów życiowych bohatera. Najwyżej cenionym utworem B., wyróżnionym Nagrodą Renaudot, jest powieść Przemiana (1957), wktórej poszukiwania pisarza doprowadziły do stworzenia swego rodzaju stopu artystycznego kategorii czasu imiejsca, przełamanych przez świadomość narratora. Wopinii krytyki Przemiana to jedno zczołowych dzieł nurtu "nowej powieści" (zw. także "antypowieścią"), wktórym rozbiciu uległy zasady chronologii, następstwa wydarzeń, autorskiej wszechwiedzy oraz spójna tożsamość wewnętrzna zarówno bohaterów, jak inarratora. Choć swoje eksperymenty powieściowe B. kontynuował wkolejnych utworach (Stopnie, 1960; Ruch, 1962), nie wywołały one już tego rezonansu, co poprzednie. Uznanie wzbudziła natomiast działalność eseistyczna pisarza, aszczególnie studia nad twórczością Balzaka.
- BUTOR Michel, (ur. 1926)