(1885-1922)
poeta, czołowy przedstawiciel ros. futuryzmu. Rodzina Ch. często przeprowadzała się, ojciec ornitolog prowadził bowiem badania naukowe wróżnych częściach kraju. Dzięki takiemu trybowi życia poeta stał się obieżyświatem, pozostającym wbliskich związkach zprzyrodą. Zzapałem oddawał się studiom nad przyrodoznawstwem, matematyką, także sanskrytem ifilologią słowiańską. Wlatach 1910-13 ogłaszał, wraz zD.iN.Burlukami, A. Kruczonychem, W.Majakowskim, manifesty poetyckie futuryzmu. Teoretyk jego ros. odmiany, kubofuturyzmu, odżegnywał się od futuryzmu wł., atakował F.T.Marinettiego, postulował "oczyszczenie języka ros. ze śmiecia obcych słów". Debiutował prozą poetycką iwierszem Kuszenie grzesznika (1908). Tom Utwory (1914) powstał pod wpływem symbolizmu. Zmobilizowany wczasie wojny Ch. tworzył utwory antywojenne, m.in. Wojnę wpułapce na myszy (1917). Zaangażowany wrewolucję uważał, iż poecie-prorokowi przypadło wniej szczególne miejsce (Noc nad Radami, 1921; Ładomir, 1920). W1922 r. przygotowywał do druku poemat Zangezi. Do końca życia pracował nad utworem Tablice losu, wktórym porządkował własne koncepcje filozoficzne, historiozoficzne, lingwistyczne oparte na społ.-lingwistycznym utopizmie. Ch. pragnął stworzyć jeden uniwersalny język, zaumnyj - język pozarozumowy, który dzięki odkrywaniu ukrytych sensów słów idźwięków, tworzeniu nowych słów inowych sposobów ich kojarzenia pozwoliłby ludziom się zbratać.