(1868-1955)
franc. poeta, dramaturg ieseista, członek Akademii Francuskiej, brat rzeźbiarki Camille Claudel. Wiele lat przepracował wsłużbie dyplomatycznej, odwiedził Chiny, Japonię, Brazylię, USA, Niemcy iCzechosłowację. W1896 r., pod wpływem olśnienia doznanego wkatedrze Notre-Dame, nawrócił się na katolicyzm. Odtąd źródłem twórczej inspiracji miały być dla niego Biblia imistycyzm. Utwory poetyckie C., wktórych novum stanowi werset wyznaczany ludzkim oddechem iprzebiegiem myśli, zebrane zostały wtomach: Ku wygnaniu (1895), Muzy (1896) iPięć wielkich ód (1910). Do arcydzieł teatru C. należą sztuki: Złota czaszka (1890), Miasto (1890), Młodość Wioleny (1901), Słowo zwiastowane Marii (1912), Punkt przecięcia (1906) - sztuka wycofana zobiegu na życzenie autora, Zakładnik (1910), Atłasowy trzewiczek (1919), Niedźwiedź iksiężyc (1919), Ojciec poniżony (1920) oraz Joanna d’Arc na stosie (1943). Wczterotomowym zbiorze Sztuka poetycka (1907) C. zawarł wykład swojej poetyki idał wyraz przekonaniu, że posłannictwem lit. jest powtarzanie ikomentowanie słów Ewangelii. Krytyka katolicka obwołała C. największym, po Dantem poetą chrześcijaństwa. Jego utwory tłumaczyli na jęz. pol.: J. Iwaszkiewicz, R. Matuszewski, S. Napierski, J. Rogoziński iin.
- Claudel Paul, (1868-1955)
- CLAUDEL Paul, (1868-1955)
- PAWEŁ, Pochodzenia łacińskiego,...