(1860-1904)
ros. prozaik idramaturg, syn wykupionego zpoddaństwa chłopa. W1884 r. ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Moskiewskim irozpoczął praktykę lekarską. Wokresie studiów związany był zlicznymi pisemkami humorystycznymi: "Striekoza", "Budilnik", "Oskołki", "Swiet iTieni", "Zritiel", na ich łamach publikował satyry: Kameleon, Kapral Priszybiejew, Śmierć urzędnika. Autor utworów prozatorskich: Taper, Awantura, Koszmar, Znajomy mężczyzna, Siostra, Sędzia śledczy, Wołodia (1885-87), Step (1888), Nieciekawa historia (1889), Pojedynek (1891), Sala nr 6 (1892), Sachalin (1893-94), Czarny mnich (1894), Dom zfacjatką (1896), Moje życie (1896), Trzy lata (1895), Zdarzenie zpraktyki lekarskiej (1898), Wyjazd służbowy (1899), Chłopi (1897), Wparowie (1900), "małej trylogii" Człowiek wfuterale, Agrest, Omiłości (1898), portretów kobiecych: Trzpiotka (1892), Żona (1895), Ariadna (1895), Anna na szyi (1895), Duszka (1899), Dama zpieskiem (1899), Narzeczona (1903). Znacząca była również dramaturgiczna działalność Cz. Już w1881 r. napisał dramat Płatonow, następnie: Mewę (1895), Wujaszka Wanię (1897), Trzy siostry (1900), Wiśniowy sad (1903). Nowatorstwo Cz. polegało na innowacyjnej formule tragizmu ikomizmu scenicznego; wjego sztukach elementy komiczne, dramatyczne iliryczne współistniały wjednym utworze jako różnorodne przejawy życia; konflikt dramatyczny, wprzeciwieństwie do dramatu mieszczańskiego, nie rozwiązywał sytuacji, ale jeszcze bardziej je komplikował. Tragizm codzienności, ukazywany przez Cz., wywarł znaczny wpływ na współczesny teatr europ. Cz. szczególnie doceniano wNiemczech, Anglii, Francji, Stanach Zjednoczonych. Obszerna korespondencja Cz. stanowi niepospolite zjawisko w światowej prozie epistolarnej.
- CZECHOW Anton Pawłowicz, (1860-1904)