(1867-1916)
nikaraguański poeta, publicysta, działacz polit. Jeden zbardziej uznanych twórców hispanoamer., inicjator modernizmu wliteraturze języka hiszp. Jako pierwszy poeta tego kręgu kulturowego zyskał światową sławę iaprobatę. Pierwszy zbiór Azul (1888), na który złożyły się fantastyczne opowiadania iwiersze wyrosłe zinspiracji parnasistami ifranc. symbolistami, cechowało niezwykłe bogactwo języka, mistrzowska forma (do perfekcji doprowadzony wiersz biały). Wkolejnych tomikach, Cantos de vida y esperanza (1905), El canto errante (1907), poeta dał wyraz przekonaniu oodrębności kultury Ameryki Łac. zarówno od kultury europ., jak ipółnocnoamer. D. był pionierem nowoczesnej krytyki lit. wkręgu kultur latynoamer. (Los raros, 1896), pisał eseje oE.A.Poem, P.Verlainie, J.Martím. Jego twórczość znacząco wpłynęła na unowocześnienie hiszp. języka poet., wzbogacenie słownika, odświeżenie wersyfikacji.