(1947)
powieść T.Manna, która, pozornie będąc utworem realistycznym, zawiera znaczenia symboliczne, stanowi paraboliczny obraz losu Niemiec iniem. kultury. Ożyciu kompozytora Leverkhna opowiada jego przyjaciel zczasów studenckich Serenus Zeitblom. Ramy czasowe powieści wyznaczają daty narodzin Leverkhna (1885) iupadku III Rzeszy (1945), kiedy to Zeitblom kończy swą relację ożyciu przyjaciela. Kompozytor, by zdobyć twórczą moc, niczym Faust ( Faust), zawiera wwyobraźni pakt zdiabłem. Zdobywa światową sławę, jednakże swój geniusz przypłaca obłędem. Do relacji Zeitbloma ożyciu Leverkhna przenikają echa II wojny światowej. Sytuacja narracyjna D.F. jest złożona, wnaiwnej bowiem opowieści Zeitbloma czytelnik widzi więcej niż narrator, obserwuje dwie różne niem. biografie, dwa odmienne sposoby podejścia do życia. Leverkhn to intelektualista, który odwraca się od humanist. tradycji kulturalnych, przekracza dozwolone granice moralne ifilozoficzne, aZeitblom to humanista odość pasywnym iograniczonym stosunku do rzeczywistości. Obaj nie mają odwagi, by sprzeciwić się rozpowszechniającemu się złu. Losy kompozytora, jego obłęd, są paralelne do losów narodów, które nie potrafią przeciwstawić się faszyzmowi. Budując postać Leverkhna Mann wykorzystał epizody zżycia Nietzschego, Czajkowskiego, Schnberga, własną biografię, pragnąc ukazać jak najszerszy obraz współczesnych kierunków myślowych. Na uwagę zasługuje esej T.Manna Jak powstawał Doktor Faustus. Powieść opowieści (1949).