(1894-1977)
węg. pisarz ipublicysta. Pochodził zmieszczańskiej rodziny, która pragnęła przysposobić go do roli przemysłowca, jednak buntowniczy młodzieniec sprzeciwił się jej woli. Co prawda ukończył Akademię Handlową, ale też zorganizował strajk wfabryce wuja. Debiutował w1917 r. skandalicznym opowiadaniem Lia na łamach czasopisma "Nyugat". Zaangażował się wpolitykę. Jako członek partii komunistycznej był działaczem Dyrektoriatu Pisarzy, brał udział wwęg. rewolucji 1918-19. Po upadku Węgierskiej Republiki Rad wyemigrował zkraju, podróżował po Europie, gościł wPradze, Wiedniu, Berlinie, Paryżu, utrzymując liczne kontakty zzagranicznymi ruchami awangardowymi, pisząc surrealistyczne iekspresjonistyczne poezje (tom Lóbúza, ember, 1922). W1926 r. powrócił do kraju, na łamach czasopisma "Dokumentum", którego był współredaktorem, popularyzował surrealizm idadaizm. Wczasie II wojny światowej brał udział wdziałaniach konspiracyjnych, apo jej zakończeniu czynnie uczestniczył wpublicznym życiu kraju. W1956r. skrytykował poczynania władz węg., za co skazano go w1957 na 9 lat więzienia. W1960 r. zwolniony na mocy amnestii. Wswoich realistycznych powieściach (Szemtl szembe, 1945; Abefejezetlen mondat, t.1-3, 1947; Olbrzym, 1948; Odpowiedź, t. 1-2, 1950-52) D. dokonywał głębokiej analizy zagadnień społ. ipolit. Węgier lat 30. i40. Kolejne utwory (mikropowieść Niki, 1955; tom opowiadań Miłość, 1963) były gorącym protestem autora przeciwko jakimkolwiek formom przemocy, krzywdom, jakich dopuszcza się wstosunku do swoich obywateli państwo totalitarne. Tony sceptycyzmu, niewiary wmożliwość naprawienia świata dominują wnastępnych powieściach: fantastyczno-groteskowej Pan A.G. wX (1964), Anatema (1966), Wyimaginowany reportaż zamerykańskiego pop-festiwalu (1971). D. jest także autorem eseistycznych wspomnień Itlet nincs (1969), artykułów iszkiców Anapok hordalka (1973), autoironicznej powieści Kochany teściu... (1973).