wmit. gr. bóg miłości. Wyobrażenia opochodzeniu bożka ulegały wielu przemianom. Wnajstarszych teogoniach E., będąc uosobieniem jednej zpierwotnych sił, które władały światem jeszcze przed narodzeniem bogów iludzi, powstał zChaosu na równi zZiemią. Inny pogląd głosi, iż E. wykluł się ze zniesionego przez Noc (Nyks) jaja pierwotnego, którego dwie połowy rozdzieliły się iutworzyły Ziemię, ze skorupy zaś powstało Niebo. Kult E. żywy był wwielu miejscach świata, szczególnie wbeockich Tespiach, gdzie oddawano cześć bryle kamiennej, która wyobrażała boga. Zawsze uważano E. za podstawową potęgę świata, gdyż za jego przyczyną tworzyło się nowe życie, gatunki zachowywały ciągłość, aKosmos zyskiwał wewnętrzną spoistość. Funkcjonują również inne mity opochodzeniu E.: jest uważany za syna bądź Ejlejtyi lub Iris, bądź Hermesa iArtemidy Ziemskiej, bądź Hermesa (lub Aresa) iAfrodyty, której często towarzyszył. Znanych jest kilka postaci E. (podobnie jak kilka postaci Afrodyt): jeden miał być synem Hermesa iAfrodyty Niebiańskiej, drugi tzw. Anteros (Miłość przeciwna lub wzajemna) Aresa iAfrodyty, trzeci E. był synem Hermesa iArtemidy ito był ów uskrzydlony bożek znany zpoezji irzeźby. Dla poetów był E. personifikacją fizycznego pożądania. Zczasem zyskiwał on swą tradycyjną postać uskrzydlonego chłopca, który pochodnią roznieca ogień wsercach bądź rani je strzałami. E., który pod swą dziecięcą postacią ukrywa boską, mogącą śmiertelnie zranić potęgę - to jeden zulubionych motywów poetyckich. Słynny jest mit opowiadający omiłosnej przygodzie E. z Psyche. W Rzymie identyfikowano E. zAmorem, zwanym też Kupido (łac. Cupido).
- eros, „prezerwatywa”
- EROS, w mit. greckiej bóg...
- Eros, Amor, Kupidyn, bóg miłości w mitologii...