(1821-80)
pisarz franc., mistrz iprzywódca szkoły naturalistycznej. Całe życie spędził samotnie, zdala od wielkiego świata, wdworku wCroisset. Wyznawał zasadę, że "artysta powinien postępować wten sposób, by publiczność uwierzyła, że nie żył wcale". Na młodzieńczą twórczość F. złożyły się: Zapiski szaleńca (1838) iListopad (1842), napisane wduchu romantycznym, przepojone "chorobą wieku", oraz pierwsze wersje Szkoły uczuć (1845) iKuszenia św. Antoniego (1849). Wtym czasie pisarz odbył trwającą 2 lata podróż na Wschód (Egipt, Grecja, Syria, Palestyna), po powrocie zktórej miał stwierdzić: "Wszystkie podróże są monotonne". Wl.40. i50. skrystalizowały się poglądy estetyczne ifiloz. F., który skłaniał się ku monizmowi Spinozy (natura bytu jest jednorodna), filozofii przyrody oraz empirycznej metodzie pozytywizmu inauk przyrodniczych. Jako artysta wysunął postulat sztuki bezosobowej, obiektywnej, przemawiającej samym obrazem iudokumentowanej. Do najsłynniejszych dzieł F. należą realistyczne powieści: Pani Bovary (1857), Szkoła uczuć (ostateczna wersja 1869), Bouward iPecuchet (1881) - wg określenia samego autora "encyklopedia głupoty ludzkiej", której bohaterami są dwaj kopiści bezskutecznie usiłujący zaistnieć wświecie nauki isztuki. Do ważnych utworów F. zalicza się ponadto: dramat filoz. Kuszenie św. Antoniego (ostateczna wersja z1874r.) - zainspirowany obrazem P. Breughela przegląd religii świata istudium ludzkiej samotności; powieść hist. Salambô (1862); zbiór nowel Trzy opowieści (1877) oraz Słownik komunałów. Przyjaciel E.Zoli, G. Maupassanta, T. Gautiera, I. Turgieniewa, braci Goncourtów, prowadził F. bogatą korespondencję, zaliczaną obecnie do arcydzieł franc. epistolografii. Na jęz. pol. dzieła F. tłumaczyli A.Micińska iW.Rogowicz.
- Flaubert Gustave, (1821-1880)
- FLAUBERT Gustave, (1821-80)
- GUSTAW, Pochodzenia starogermańskiego,...