(1813)
powieść poetycka G.G. Byrona, przynosząca portret typowego bohatera bajronowskiego. Giaur to tajemniczy, nieszczęśliwy kochanek, którego związek zturecką branką Lelią, jedną zżon Hassana, kończy się tragiczną śmiercią kobiety (zostaje na rozkaz męża utopiona). Bohater mści jej śmierć wmorderczym pojedynku zHassanem, po czym zamyka się wklasztorze, gdzie rozpamiętuje dawną namiętność. Prawdę osobie wyjawia na łożu śmierci jednemu zbraci zakonnych. Umiera bezimienny, prosząc, by na jego mogile nie wyryto żadnego nazwiska. Utwór rozpoczynający się inwokacją do Grecji, "kolebki swobód", spowija aura tajemniczości, grozy oraz atmosfera egzotyki Orientu.