(1707-93)
komediopisarz wł. Zwykształcenia prawnik. Już wmłodości zajmował go teatr, ale dopiero po 40. roku życia podjął decyzję oporzuceniu posady prawnika na rzecz pisania tekstów dla trupy aktorskiej. Większość życia spędził wWenecji. W1762r., zmęczony sporami zprzeciwnikami dokonywanych przez niego zmian wteatrze, przeniósł się do Paryża, gdzie zmarł. G.zakwestionował schyłkową commedia dell’arte, jej trywialność, schematyczność, zmanierowaną improwizację gestów idialogów. Aktorzy, którym zdjął maski ztwarzy, otrzymywali od niego gotowy tekst. Zamiast umownych typów wprowadził charaktery. Wkomediach G.ukazywał świat drobnomieszczaństwa, jego przywary, słabostki, stosował przemyślną intrygę, wartką akcję, prosty język. Spod jego pióra wyszło ok. 200 komedii, najsłynniejsze to: Sługa dwóch panów (1745), Sprytna wdówka (1745), Kawiarenka wenecka (1750), Mirandolina (1753), Awantura wChioggi (1762). G., jako twórca librett operowych, wywarł znaczny wpływ na rozwój wł. opery komicznej. WParyżu napisał po franc. swoje Pamiętniki (1787).
- Goldoni Carlo, (1707-93)
- GOLDONI, Carlo (1707-93)
- LONGHI, Alessandro (1733-1813)...